Bij Aswoensdag 2012

"Gedenk, mens, dat gij uit stof gemaakt zijt en dat gij tot stof zult weerkeren," klonk ook dit jaar weer vertrouwd in mijn oren op Aswoensdag ... Soms klinkt dit als een onheilsmelding die de bedoeling heeft te relativeren: "je levensjaren zijn geteld, en het is best dat je je daar bewust van bent in je gewone doen en laten." Dit jaar klonk het me eerder als een geruststellende en bemoedigende toezegging: "weet dat je deel bent van het universum, van zijn geschiedenis en evolutie, van zijn drang om tot bewustzijn van zichzelf te komen, van zijn bewustzijn schepping te zijn in een geprivilegieerde relatie tot de Schepper ... weet dat je hier, in deze wereld, thuis bent en dat je er ook verantwoordelijk voor bent: uit het stof waaruit jij gemaakt bent groeit deze schepping." Zo ligt het eerste accent van deze vasten dit jaar niet zozeer op de ascese van het zich ontzeggen, maar wel op een positieve drijfkracht om deze wereld te dienen op de best mogelijke wijze, wat natuurlijk ook betekent dat ik de kaart van mijn ego niet overspeel, dat ik eigenbelang en eigen bezit weet te relativeren als deel van het stof waaruit ik opgebouwd ben en waaruit het hele universum zich zoekend opbouwt. De vreugde om dat "stof" dat onze schepping opbouwt en het respect voor dat "stof" zullen bepalen wat vasten betekent.